Interview Nick

Gedreven wildernisgids en Mountain Leader. Eindeloos nieuwsgierig naar andere culturen en groot liefhebber van pionieren op ongewone plekken. Wordt doorgaans waargenomen met camera. In een vorig leven was Nick marinier. Zijn mantra: als het maar wild is.

Wie ben ik?

Hoi! Ik ben Nick Platje, 39 jaar en eigenaar van reisorganisatie Rewild. Ik hou onwijs van fysiek actief zijn en dan vooral in de buitenlucht. In de hoedanigheid van wildernisgids en Mountain Leader gids ik veel trips op allerlei plekken. Daarom ben ik een groot deel van het jaar op pad in de natuur, slaap ik veel buiten, kom ik op bijzondere plekken en beperkt mijn netwerk en referentiekader zich niet tot de Nederlandse landgrenzen. Als ik in het land ben dan werk ik veel aan m’n gezondheid, lever ik mijn beste bijdrage aan Rewild samen met een fantastisch team en stop ik energie in een bruisend sociaal leven (vaak in combinatie met sportieve activiteiten!). Mijn dagen hier vullen zich met veelzijdigheid: de ene dag hang ik boven een kaart om een nieuwe trip in elkaar te puzzelen en sluit ik de dag af in de klimhal, de andere dag zijn we met het team aan het werk en gaan we rennen in de duinen. Iets anders wat ik met veel plezier en regelmatig doe is fotograferen, vooral op reis natuurlijk. 

 

Als je een karikaturale cartoon van jezelf moest tekenen, hoe ziet die er dan uit?

Een poppetje met zwart haar, korte broek, t-shirt, trailschoenen, hoofdband en camera die wilde activiteiten aan het ontplooien is in een onbekend berggebied, op een ongebruikelijke plek, in een totaal andere cultuur en met veel overgave en tegelijkertijd hard falend lokale vocabulaire aan het uitproesten is, omgeven door lokaal bergvolk en Nederlandse metgezellen, op zoek naar avontuur en voeding voor nieuwsgierigheid.

 

Wat drijft jou in het gidswerk?

In een vorig leven werkte ik bij het Korps Mariniers waar ik kennismaakte met het buitenleven onderweg, zelfredzaamheid in de natuur en het overwinnen van uitdagende omstandigheden met elkaar. Mezelf ontwikkelen op deze vlakken heeft mij persoonlijk veel gebracht en is het begin geweest van een leergierige drijvende kracht achter een levenspad vol idealisme waar Rewild een uitingsvorm van is. Wat mij betreft zijn deze wildernisreizen niet zomaar avontuurtjes. Want dit soort ondernemingen met elkaar impliceert een hoop meer.

Terwijl de trend van meer binnen, meer digitaal, meer comfort en meer gemak zich doorzet zijn dingen onderweg buiten vaak hard werken, soms incasseren en erg minimalistisch. Handen uit de mouwen en ouderwets fysiek aan de bak, veel moeite doen voor basale dingen. Pionieren op een onbekende plek en dealen met een onvoorspelbare realiteit vol moeilijke situaties waarvan je weet dat ze zich gaan aandienen maar nog niet in welke vorm. Waarom dit dan toch opzoeken? Omdat die moeite zich terugbetaalt in voldoening, trots en euforie. Omdat toch doen, vertrouwen in eigen kunnen creëert en tegelijkertijd gezonde nederigheid, ingegeven door de oncontroleerbaarheid en grootsheid van de wildernis. Het gevoel jezelf te kunnen redden en dat het goedkomt ook al weet je op momenten misschien nog niet hoe. Om tevredenheid te vinden in simpliciteit, rijkdom te vinden in soberheid en te leren relativeren met humor. En misschien wel het belangrijkste, om de eenheid te voelen met de natuur om je heen.

Samen teruggeworpen op de basis afhankelijk van elkaar creëert een sfeer van saamhorigheid, een gevoel van verbondenheid, ongeacht ieders afkomst en achtergrond. Een toestand voorbij cultivering, conditionering, ideologische kaders en status waar wederzijds begrip ontstaat. De ontmoetingen met andere levensstijlen, andersdenkenden en andere culturen die je geest scherpen en je perspectief verrijken. Het gevoel om van de radar op dagen lopen van de bewoonde wereld te zijn. Echte dingen meemaken, memorabele dingen. De sereniteit en de natuur intens ervaren. De dynamiek van de groep en de gezelligheid onderling. Voor mij is dit pure brandstof voor het leven. En het geeft me vervulling om hierin dienstbaar te kunnen zijn voor anderen wanneer ik een bijdrage kan leveren in een net zo betekenisvolle reis voor iemand anders.

 

Heb je een mooie anekdote of bijzondere wilderniservaring die het delen waard is?

Tijdens een van de covid-jaren gingen we met een groep op reis naar de nomaden in Iran. Dit werd uiteindelijk zo’n reis waar alles fout ging en vervolgens ook weer goed kwam. Het begon al met de covid-reisdocumenten. Iran had versoepelingen doorgevoerd, maar daar dachten de dienstdoende controleurs toch anders over. Dus: testen, vervolgens te laat zijn, vluchten omboeken, programma aanpassen en improviseren. Eenmaal in Iran waren er spullen achtergebleven in Istanboel. Dan maar even roeien met de riemen die we hadden. Maar de tassen die er wel waren stuiterden vervolgens over de Iraanse snelweg omdat de achterklep van de taxi op z’n Iraans dichtzat. Eenmaal onderweg in de bergen met de karavaan verloren we tijdens een verplaatsing in het donker wat slaapspullen van de ezel. Gelukkig hadden de nomaden nog wel een Perzisch tapijtje om op te liggen. Met het eerste licht maar een wandelingetje dezelfde weg terug om de spullen uit het veld te plukken. Na een ferme tocht door het Zagrosgebergte kwamen we aan op ons eindpunt waar onze pickup klaar zou moeten staan, maargoed inmiddels wisten we ook wel dat alles deze trip op z’n Iraans gaat. Na uren zoeken om contact te maken stuitte ik op een huisje waar we met een telefonische landlijnverbinding uiteindelijk hebben kunnen bellen voor de pickup. En die was dermate laat dat we moesten haasten naar het vliegveld. Tot overmaat van ramp bleven er in alle haast ook weer spullen achter. Prima lesje flexibiliteit!

 

Welke wildernisbestemming staat er nog op jouw bucketlist en waarom?

Een piepklein doorsteekje dwars door Socotra lijkt mij een mooie ervaring!

 

Heb je een boodschap voor de mensen die dit lezen?

Het gevoel van de wildernis gun ik iedereen. Zou je dat willen ervaren maar twijfel je? Reik dan uit en laat het me weten. Want wij zijn doodgewone mensen zonder bovennatuurlijke krachten en als wij dit kunnen, dan kun jij het ook. Van toeschouwen naar deelnemen. Van onzekerheid naar zelfvertrouwen. Van scherm naar buiten. Van onwetend naar zelfredzaam. Wij helpen jou hiermee.

Andere interviews